Şimdiki Girit’te Gelenek ve Miras

[eyuphuseyin]

Şimdiki Girit’te Gelenek ve Miras

Hanya ve vilayetteki diğer büyük şehir merkezleri kaçınılmaz olarak çağdaş, teknokratik ve kozmopolitik bir yaşam şeklinin öncüsü olmalarına rağmen, Girit halkının geleneklerinin kültürel görünümlerinden oluşan öğeleri hala korumaktadır. Bayram ve festivaller, günlük etkinlikler ve yaratıcılığın geleneksel yönü içinde zengin sanatsal üretimler modern Giritlileri geçmişleri ve miraslarıyla birbirine bağlamaktadır. Girit’te yaşayanların büyük çoğunluğu, özellikle adanın iç kısımlarında köylerde ve kasabalarda yaşayanlar, adet ve gelenekleri sürdürmektedirler. Hanya ve özellikle yarı dağlık ve dağlık köylerde bugün bile hala yaşlı erkeklerin geleneksel kostümler giydiğini (stivania [özel bot], kilotes [özel pantalon] siyah gömlek ve püsküllü başörtüsü) giydikleri görülebilir. Diğer yandan, daha yaşlı jenerasyonların siyah kıyafetler giymelerine ve başörtüsü takmalarına rağmen giritli kadınlar artık geleneksel kıyafetler giymiyorlar. Burada akrabalar arası sıkı bağlar, geleneksel olarak, müzik ve şarkılar Yunanistan’ın herhangi başka bir bölgesinden daha fazla ve halen korunmaktadır. Keman, lir ve lauto karakteristik müzik aletleri olarak korunmakta, aralarında en bilineni yerel “Hanya Sirtosu” olan Girit dansları her fırsatta hala oynanmaktadır, “mandinades” ve “riztika” şarkıları da her kutlama da hep söylenir.
Girit’in diğer bölgelerinde kaybolmuş meslekler Hanya’da zamana karşı hala ayakta kalabilmiştir. örneğin, bir ziyaretçi, bir çiftçinin toprağı hala geçmiş yüzyıllarda kullanılan yöntemlerle işlediğini, ya da bir damızlık hayvan yetiştiricisinin peynir ürünlerini basit fakat etkili aletlerle yaptığını, Hanya limanında bir nakliye arabası sürücüsünü, ayakkabı tamircisini, kalaycıyı, Gavalohori ve Lusakies gibi folklor müzelerini, ayrıca sona ermiş bir dönemin tarım ve şehir yaşamıyla ilgili saklanmış ve bir yerde toplanmış yerel koleksiyonları görebilmektedir.
Günlük yaşam temelinde, kültürel topluluklar ve çeşitli belediyeler ve köylerden gelen kadınlardan oluşan zirai-turizm ile ilgilenen kooperatifler ya geleneksel Girit mutfağı ile ilgili ya da dokuma, örgü, nakışçılık, dokumacılık gibi el sanatlarıyla ilgili gelenekleri canlandırmaktadırlar. çömlekçilik ve oymacılık sanatları ile Karaoli Dimitriu ve Hanya Limanı’nda Sifaka Sokağı’nda bazı istisnai “maheradika”larla (bıçak dükkanları) da gözde duruma gelmiştir. Suda’daki Endüstri Parkı’nda “Verekintos” El Sanatları Köyünün kurulması da geleneksel sanatlara katkıda bulunmuştur. Zanaatkar ve sanatçılardan oluşan kırk beş girişimcisi burada bulunmaktadır. Hanya’da mirası korumak ve yokolmasını ya da unutulup gitmesini engelleyerek çağdaş yaşama uyarlamak amacıyla süren bir mücadele vardır. önlerindeki bu yolculuk uzun ve çetindir ancak Giritlilerin gücü ve azimleri her engelin üstesinden gelebilecek gibi görünmektedir.