ULUSLARARASI BİLİMSEL KONFERANS DALMATIA VE KANDIA SAVAŞI,SAVAŞIN SONU 350 YILIN ANLAYIŞI (1669-2019) SPLİT

Girit ile ilgili Raporlar ve İnfo Grafikler Bildiriler
Kullanıcı avatarı
eyuphuseyin
Site Admin
Mesajlar: 6926
Kayıt: 05 Haz 2019, 22:41
Konum: İstanbul
Teşekkür etti: 1098 kez
Teşekkür edildi: 27 kez
İletişim:

Re: ULUSLARARASI BİLİMSEL KONFERANS DALMATIA VE KANDIA SAVAŞI,SAVAŞIN SONU 350 YILIN ANLAYIŞI (1669-2019) SPLİT

Mesaj gönderen eyuphuseyin » 03 Eki 2019, 17:25

Vera Constantini

Department of Asian and North African Studies, Ca’ Foscari University of Venice

TRADE NETWORKS IN DALMATIA AT THE OUTBREAK OF THE WAR

OF CANDIA


It is often claimed that at the outbreak of the War of Candia the Ottoman Empire was experiencing particularly hard political circumstances that heavily influenced the course of the conflict. On the contrary, the Republic of Venice entered the war with the firm intention to resist the assaults. As a consequence, it may be argued that both states were living a radically different situation than the previous century, when the source of discord was the island of Cyprus. Why did these changes occur? My paper will suggest an explanation linked to the extraordinary economic development that had been taking place in Dalmatia and in the Western Balkans since the end of the 16th century. The partnership between the Venetian government and the Ottoman authorities based in Bosnia contributed to create the political and legal framework that made possible a flow of investments and the construction of logistic infrastructures and facilities for the movement of men, animals, and goods. Thanks to this Golden Age of Balkanic trade, the Republic of Venice became stronger on a regional level, which helped facing up the Ottoman offensive in Crete and in all the other military fronts that opened up during this extremely long confrontation.


TRANSLATE ÇEVİRİ:

Vera Constantini

Asya ve Kuzey Afrika Etütleri Bölümü, Venedik Ca Foscari Üniversitesi

DALMATİSTAN'DA SAVAŞ ÇIKIŞINDAKİ TİCARET AĞLARI

CANDIA'NIN


Candia Savaşı'nın başlangıcında, Osmanlı İmparatorluğu'nun çatışma sürecini ağır biçimde etkileyen özellikle zor siyasi koşullar yaşadığı iddia ediliyor. Aksine, Venedik Cumhuriyeti, saldırılara direnme niyetinde olan firma ile savaşa girdi. Sonuç olarak, her iki devletin de anlaşmazlığın kaynağının Kıbrıs adası olduğu önceki yüzyıldan çok daha farklı bir durumda yaşadığı söylenebilir. Bu değişiklikler neden oldu? Makalem, 16. yüzyılın sonundan bu yana Dalmaçya ve Batı Balkanlar'da meydana gelen olağanüstü ekonomik gelişme ile ilgili bir açıklama önerecektir. Venedik hükümeti ile Osmanlı makamları arasındaki Bosna merkezli ortaklık, yatırım akışını mümkün kılan politik ve yasal çerçevenin oluşturulmasına ve insan, hayvan ve malların taşınması için lojistik altyapı ve tesislerin inşasına katkıda bulundu. Bu Altın sayesinde Balkan ticareti, Venedik Cumhuriyeti bölgesel düzeyde daha da güçlenerek, Girit'teki ve bu aşırı uzun çatışmalar sırasında açılan diğer tüm askeri cephelerde Osmanlı taarruzunun üstesinden gelmeye yardımcı oldu.
Ma ida thelis na su ğo,oste va zis çe nase
Se hrisoprasina dendra,na thetis na kimase.

Sana ne dememi istersin,yaşayıp var olman için
Altın yeşili ağaçların altında,yatıp uyuman için

Kullanıcı avatarı
eyuphuseyin
Site Admin
Mesajlar: 6926
Kayıt: 05 Haz 2019, 22:41
Konum: İstanbul
Teşekkür etti: 1098 kez
Teşekkür edildi: 27 kez
İletişim:

Re: ULUSLARARASI BİLİMSEL KONFERANS DALMATIA VE KANDIA SAVAŞI,SAVAŞIN SONU 350 YILIN ANLAYIŞI (1669-2019) SPLİT

Mesaj gönderen eyuphuseyin » 03 Eki 2019, 17:33

Angela De Maria

Scuola Superiore di Studi Storici, University of the San Marino Republic École doctorale »Montaigne-Humanités«, CEMMC - Centre d’Études des Mondes Moderne et Contemporaine, University of Bordeaux Montaigne

THE ‘AHD-NAMES OF 1671 AND THE DEFINITION OF OTTOMAN-VENETIAN TERRITORIES IN THE DALMATIAN FRONTIER


While at the end of the War of Candia the main diplomatic forces of both the Ottoman and the Venetian sides were concentrated on the Aegean island, Dalmatia was nevertheless a focus of considerable attention and concern for both adversa­ ries. In fact, during the conflict, it was also a theatre of war through which the Venetians tried to compensate for the great loss suffered in the Mediterranean sea, by encompassing ever larger portions of territory within their area of influence. The negotiations that put an end to the War and, in particular, the efforts to defend the acquisition of some fortresses demonstrate how the matter of defining the borders in the Western Balkans was a fundamental chapter in the ‘ahd-names which stipulated between the two powers.

Moreover this paper, by means the documentation relating to the bailo’s house (Venetian State Archive), shows that the traditional sea-mountain, coast-inland, maritime-agricultural economic dialectic, which characterized this frontier area, was not perceived by the two neighbouring as something predetermined and therefore fixed, crystallized, incontestable, but rather like a flexible system of geo-political territorial organization, ready to be reformulated in the face of new advantages.

Through the diplomatic efforts of Venetian and Ottoman dragomans, who ac-tively participated and collaborated to define the »linea Nani« and the new territorial organization, it’s possible to understand the political, commercial and social interests of both Venetian and Ottoman parties in Dalmatian frontier, a no man’s land, and in the entire area between the »Venetian« gulf and Constantinople.

The (more or less voluntary) manipulation of ‘ahd-names’ translation, the avarice of the ministers and the trick plotted by the Ottoman dragoman risked to strand the diplomatic procedures. Indeed, the conquest of Klis, the »gateway« to the Ottoman Bosnia, and other Dalmatian fortresses was full of consequences for the Venetian and Ottoman presence in the frontier area: 1) it kept the Venetian »posses-sion« of the Adriatic firm and, consequently, allowed the St Mark’s Republic ships



21

free access and circulation in a safe sea and in the whole Levant; 2) it allowed the unimpeded passage of Venetian goods that reached the scala of Split from and to the Balkan hinterland and intensified the volume of trade at the Adriatic seaport; 3) it promoted a terrestrial economic agenda, incentivizing the land traffic with the Ottoman subjects; 4) by acquiring the plain dominated by Klis and other small fortresses, it contributed to create Venetian autonomous »districts« with sufficiently large countryside to ensure adequate resources; 5) it also had wide implications on a socio -cultural level, by freeing the Venetian subjects from the uncomfortable, close proximity of the »Turks« and, consequently, by promoting the concrete implementa-tion of relations of peaceful coexistence with the neighbouring.

Therefore, the image of a coastal »Venetian Dalmatia« and a continental »Otto-man Dalmatia« was rich with nuances. The possessions of the Serenissima, »piccole Venezie d’oltremare« (E. Ivetic), which were isolated and enclosed within areas surrounded by the »Turkish« presence, far from each other and positioned along a discontinuous strip of land, could be put in communication and linked territorially by the presence of these small forts which together with their countryside, extended the control over a larger and more compact area. It was therefore the goal of the Ot-tomans to fragment and splinter the Venetian presence in order to ensure a road from the hinterland to the West that would lead them directly to the Adriatic, threatening the exclusive Venetian control of the »gulf«.




TRANSLATE ÇEVİRİ:

Angela De Maria

St Marino Storici, Scuola Superiore, San Marino Cumhuriyeti Üniversitesi École doctorale »Montaigne-Humanités«, CEMMC - Merkez d’Études des Mondes Moderne ve Contemporaine, Bordeaux Montaigne Üniversitesi

DALMATİSTAN'DAN FRANSIZDA 1671'İN AHD-İSİMLERİ VE OSMANLI-VENETİ TERRİTÖRLERİNİN TANIMI


Candia Savaşı'nın sonunda, hem Osmanlı hem de Venedik taraflarının ana diplomatik güçleri Ege adasında yoğunlaşırken, Dalmaçya, yine de, her iki olumsuzluğa da büyük ilgi ve ilgi odağı oldu. Aslında, çatışma sırasında, Venediklilerin, etki alanlarındaki daha geniş alanlarını kapsayan, Akdeniz'de yaşanan büyük kayıpları telafi etmeye çalıştıkları bir savaş tiyatrosuydu. Savaşı sona erdiren müzakereler ve özellikle bazı kalelerin devralınmasını savunma çabaları, Batı Balkanlar'daki sınırları tanımlama meselesinin, ikisi arasında öngörülen ahd isimlerinin temel bir bölüm olduğunu göstermektedir. yetkiler.

Dahası, bu makale, bailyanın evine (Venedik Devlet Arşivi) ilişkin dokümantasyon vasıtasıyla, bu sınır alanını karakterize eden geleneksel deniz dağları, kıyı-iç, deniz-tarım ekonomik diyalektiğinin, iki komşu tarafından algılanmadığını göstermektedir. önceden belirlenmiş ve bu nedenle sabit, kristalize edilmiş, tartışılmaz, ancak esnek bir jeo-politik bölge örgütü sistemi gibi, yeni avantajlar karşısında yeniden düzenlenmeye hazır bir şey olarak.

“Linea Nani« ve yeni bölge örgütünü tanımlamak için aktif olarak katılan ve işbirliği yapan Venedik ve Osmanlı ejderhalarının diplomatik çabalarıyla, hem Venedik hem de Osmanlı partilerinin Dalmaçya sınırındaki siyasi, ticari ve sosyal çıkarlarını anlamak mümkündür. , hiç kimsenin ülkesi olmayan ve tüm alanda »Venedik« körfezi ve Konstantinopolis arasında.

“Ad-is” çevirisinin (az ya da çok gönüllü) manipülasyonu, bakanların çevresi ve Osmanlı traktörü tarafından çizilen numara, diplomatik prosedürlere boğulma tehlikesiyle karşı karşıya kaldı. Nitekim, Klis'in fethi, “Bosna'daki Osmanlı Geçidi” ve diğer Dalmaçya kaleleri, sınır bölgedeki Venedik ve Osmanlı varlığının sonuçları ile doluydu: 1)21
 
güvenli bir denizde ve tüm Levant'ta serbest erişim ve dolaşım; 2) Bölünme skalasına Balkan hinterlandına ulaşan ve Adriyatik limanındaki ticaret hacmini yoğunlaştıran Venedik mallarının engelsiz geçişine izin verdi; 3) karayolu trafiğini Osmanlı konularıyla teşvik eden karasal bir ekonomik gündemi destekledi; 4) Klis ve diğer küçük kalelerin hakim olduğu ovaları alarak, yeterli kaynakları sağlamak için yeterince geniş kırsal bölgelere sahip Venedik özerk "bölgeleri" oluşturulmasına katkıda bulundu; 5) aynı zamanda Venedikli konuları “Türklerin” rahatsız edici, yakınlarından kurtarmak ve sonuçta komşulukla barış içinde bir arada yaşama ilişkilerinin somut uygulamasını teşvik etmek suretiyle sosyo-kültürel düzeyde geniş etkileri oldu.

Bu nedenle bir kıyı »Venedik Dalmaçya« ve bir kıta »Osmanlı-Dalmaçya« imgesi nüanslarla zengindi. Birbirinden uzak ve süreksiz bir toprak şeridi boyunca konumlandırılmış, »Türk« varlığı ile çevrili alanlara izole edilmiş ve etrafına yerleştirilmiş ve bunlarla örtülmüş olan “Piccole Venezie d'oltremare« (E. Ivetic) Serenissima'nın mülkiyeti konulabilir. iletişimde ve bölgeleriyle bağlantılı olarak, bu kırsal alanlarla birlikte daha geniş ve daha kompakt bir alan üzerindeki kontrolünü genişleten bu küçük kalelerin varlığıyla. Bu nedenle Ot-tomanların, hinterlanddan batıya doğru doğrudan Adriyatik’e yol açacak ve onları “körfezin” münhasır Venedik kontrolünü tehdit edecek şekilde doğrudan Adriyatik’e götürecek bir yol sağlamak için Venedik’in varlığını parçalayıp parçalamaktı.
Ma ida thelis na su ğo,oste va zis çe nase
Se hrisoprasina dendra,na thetis na kimase.

Sana ne dememi istersin,yaşayıp var olman için
Altın yeşili ağaçların altında,yatıp uyuman için

Kullanıcı avatarı
eyuphuseyin
Site Admin
Mesajlar: 6926
Kayıt: 05 Haz 2019, 22:41
Konum: İstanbul
Teşekkür etti: 1098 kez
Teşekkür edildi: 27 kez
İletişim:

Re: ULUSLARARASI BİLİMSEL KONFERANS DALMATIA VE KANDIA SAVAŞI,SAVAŞIN SONU 350 YILIN ANLAYIŞI (1669-2019) SPLİT

Mesaj gönderen eyuphuseyin » 03 Eki 2019, 17:36

Eric Dusteler

Department of History, Brigham Young University

VENICE, KLIS AND THE CRETAN WAR


The imposing fortress of Klis is located at the intersection of the political boun­ daries that divided the Ottoman, Venetian and Habsburg empires. The stronghold was a lynchpin in the control of the region, and a potent symbol. As a result it was the focus of efforts by all these polities to project their power in the Dalmatian region. Reputed to be impregnable, the fortress actual switched hands repeatedly during the sixteenth and seventeenth centuries. This paper will examine the symbolic, military and political significance of the fortress of Klis during the early modern era, and in particular will consider the Venetian conquest in 1648 and its implications for Dalmatia in the early stages of the Cretan War.

TRANSLATE ÇEVİRİ:

Eric Dusteler

Brigham Young Üniversitesi Tarih Bölümü

VENEDİK, KLİS VE GİRİT SAVAŞI


Görkemli Klis kalesi, Osmanlı, Venedik ve Habsburg imparatorluklarını bölen siyasi zıplama kızlarının kesiştiği noktada yer almaktadır. Kale, bölgenin kontrolündeki bir linççeydi ve güçlü bir semboldü. Sonuç olarak, tüm bu politikaların Dalmaçya bölgesindeki güçlerini yansıtma çabalarının odağı oldu. Yenilmez olduğu söylenen kale, on altıncı ve on yedinci yüzyıllarda sürekli olarak el değiştirdi. Bu yazı, modern çağın başlarında Klis Kalesi'nin sembolik, askeri ve politik önemini inceleyecek ve özellikle 1648'de Venedik fethini ve Dalmaçya için Girit Savaşı'nın ilk aşamalarındaki sonuçlarını ele alacaktır.
Ma ida thelis na su ğo,oste va zis çe nase
Se hrisoprasina dendra,na thetis na kimase.

Sana ne dememi istersin,yaşayıp var olman için
Altın yeşili ağaçların altında,yatıp uyuman için

Kullanıcı avatarı
eyuphuseyin
Site Admin
Mesajlar: 6926
Kayıt: 05 Haz 2019, 22:41
Konum: İstanbul
Teşekkür etti: 1098 kez
Teşekkür edildi: 27 kez
İletişim:

Re: ULUSLARARASI BİLİMSEL KONFERANS DALMATIA VE KANDIA SAVAŞI,SAVAŞIN SONU 350 YILIN ANLAYIŞI (1669-2019) SPLİT

Mesaj gönderen eyuphuseyin » 03 Eki 2019, 17:39

Josip Faričić—Zdenko Dundović

Department of Geography, University of Zadar

Department of Religious Sciences, University of Zadar

ZEMUNIK AND VRANA – ARENAS OF VENETIAN-OTTOMAN CONFLICTS ON MAPS FROM THE MS. WCOVICH LAZZARI COLLECTION IN THE CORER MUSEUM LIBRARY IN VENICE


During the Candian War, two important Ottoman strongholds in north Dal-matia were caught up in military campaigns: Zemunik and Vrana. Thanks to their favourable position on transportation links between Zadar and Biograd, with the wider coastal area, both settlements and their fortifications played an important role over the centuries in the socio-economic and military-political systems of the Zadar coastal region, regardless of changes in the framework of the state. During the 16th and early 17th centuries, they were key points in the Ottoman wedge ham-mered into the regions bordering the Venetian Republic and Habsburg Monarchy, which was built in state-legislative terms on the ruins of the medieval Croatian and Croato-Hungarian Kingdom. Zadar, the administrative centre of Venetian Dalmatia and Albania, was particularly threatened by the Ottoman presence in the area. So the efforts by the Venetian state to neutralise this Ottoman stronghold were completely logical, regardless of the final outcome of the war which was mostly fought around Crete and its maritime region.

Attempts were made to describe in detail and represent on maps the Dalmatian battlefield, as a sort of secondary arena of Venetian-Ottoman conflicts during the Candian War, particularly the places where Venice demonstrated its power over the enemy which concentrated its forces on conquering precious Venetian holdings in the eastern Mediterranean. In this context, cartographic depictions of Zemunik and Vrana made during the Candian War or immediately after it should be studied. They are kept in the Corer Museum Library in Venice (Ms. Wcovich Lazzari, b. 80). Given the quantity and quality of the contents, these maps are important sources of spatial data on these fortresses and settlements. They complement insights drawn from material remains, historical written sources, contemporary historiographic works (such as Historia della guerra di Dalmatia tra Venetiani e Turchi by Franjo Divnić, Scientific Library Zadar, Ms 837), and other cartographic sources (for example, Carte topografiche, piante di città e fortezze, disegni di battaglie della guerra di Candia, Marciana National Library , Venice, Carte geografiche nei manoscritti marciani, Ms.It.VII.200 (10050). As a means of communication regarding space and the Zadar region, the maps of Zemunik and Vrana are valuable elements of cultural heritage, and documents of first-class significance.



TRANSLATE ÇEVİRİ:

Josip Faričić - Zdenko Dundović

Coğrafya Bölümü, Zadar Üniversitesi

Zadar Üniversitesi Din Bilimleri Bölümü

ZEMUNIK VE VRANA - VENETİYAN-OSMANLI ARENASI, MS'DEN HARİTALAR ÜZERİNE ÇATIŞMALAR VENEDİK'TE YAKIN MÜZE KÜTÜPHANESİNDE WCOVICH LAZZARI


Kanarya Savaşı sırasında Dalma matia'nın kuzeyindeki iki önemli Osmanlı kalesi askeri kampanyalarda yakalandı: Zemunik ve Vrana. Zadar ve Biograd arasındaki ulaşım bağlantılarındaki elverişli konumlarından dolayı, daha geniş kıyı alanı ile, hem yerleşimler hem de tahkimatları, değişimlerden bağımsız olarak, Zadar kıyı bölgesinin sosyo-ekonomik ve askeri-politik sistemlerinde yüzyıllar boyunca önemli bir rol oynamıştır. devlet çerçevesinde. 16. ve 17. yüzyıllar boyunca, ortaçağ Hırvat ve Croato-Macaristan Krallığı kalıntılarına devlet yasası şartlarında inşa edilmiş olan Venedik Cumhuriyeti ve Habsburg Monarşisini çevreleyen bölgelere yapılan Osmanlı kama jambonunun kilit noktalarıydı. . Venedik Dalmaçya ve Arnavutluk’ın idari merkezi olan Zadar, bölgedeki Osmanlı varlığı tarafından özellikle tehdit edildi. Bu nedenle, Venedik devletinin bu Osmanlı kalesini etkisiz hale getirme çabaları, Girit ve deniz bölgesi çevresinde yapılan savaşın nihai sonucuna bakmaksızın tamamen mantıklıydı.

Kanarya Savaşı sırasındaki Venedik-Osmanlı ihtilaflarının ikincil arenası olarak, özellikle Venedik'in kıymetli Venedik'i fethetmek için güçlerini yoğunlaştırdığı düşmanın üzerindeki gücünü gösteren yerler olan Dalmaçyalı savaş alanını ayrıntılı olarak tanımlamak ve haritalarda göstermek için girişimlerde bulunuldu. Doğu Akdeniz’deki işletmeler. Bu bağlamda, Zemunik ve Vrana'nın Kanarya Savaşı sırasında veya hemen sonrasında yapılan kartografik tasvirleri çalışılmalıdır. Venedik'teki Corer Müze Kütüphanesinde tutulur (Bayan Wcovich Lazzari, b. 80). İçeriğin niceliği ve niteliği göz önüne alındığında, bu haritalar bu kale ve yerleşim yerlerinde önemli mekansal veri kaynaklarıdır. Maddi kalıntılardan, tarihi yazılı kaynaklardan, çağdaş tarih yazımlarından (Franjo Divnić tarafından yayınlanan Historia della guerra di Dalmatia tra Venetiani e Turchi ve Franto Divnić, Scientific Library Zadar, Ms 837) ve diğer kartografik kaynaklardan (örneğin, Carte topografiche, piante di città e fortezze, Candia, Marciana Ulusal Kütüphanesi, Venedik, Carte geografiche nei manoscritti marciani, Venedik II.2002 (10050), uzay ve Zadar bölgesi ile ilgili bir iletişim aracı olarak Zemunik ve Vrana haritaları kültürel mirasın değerli unsurları ve birinci sınıf öneme sahip belgelerdir.
Ma ida thelis na su ğo,oste va zis çe nase
Se hrisoprasina dendra,na thetis na kimase.

Sana ne dememi istersin,yaşayıp var olman için
Altın yeşili ağaçların altında,yatıp uyuman için

Kullanıcı avatarı
eyuphuseyin
Site Admin
Mesajlar: 6926
Kayıt: 05 Haz 2019, 22:41
Konum: İstanbul
Teşekkür etti: 1098 kez
Teşekkür edildi: 27 kez
İletişim:

Re: ULUSLARARASI BİLİMSEL KONFERANS DALMATIA VE KANDIA SAVAŞI,SAVAŞIN SONU 350 YILIN ANLAYIŞI (1669-2019) SPLİT

Mesaj gönderen eyuphuseyin » 03 Eki 2019, 17:42

Ivo Glavaš

Conservation Department in Šibenik for the area of the Šibenik-Knin County PROVVEDITORE ANTONIO BERNARDO AND THE DEFENCE OF ŠIBENIK


In the second phase of the Candian War (1649 – 1669), the defences of the city of Šibenik were strengthened by the orders of provveditore generale Antonio Bernardo (1656 – 1660). That was just a part of Bernardo´s wider plan for the defence of Ve-netian Dalmatia and Albania. Two large bastions were bulit at the eastern part of the city rampart, one of them protecting the main city gate (Porta terraferma). Several artillery postions were set around St. Michael´s castle and serious works undertaken on the fortress of St. John above Šibenik. Furthermore, Ridotto del Baron on the nearby hill, was fortified to become a real fortress – forte del Baron. New research will show us how exactly Bernardo´s work´s been done and who were key military and engineering figures behind these efforts.


Gunes Ysyksel

Department of History, Faculty of Arts and Humanities,


TRANSLATE ÇEVİRİ:

Ivo Glavaš

Šibenik-Knin İlçesinin Alanı için Šibenik'teki Koruma Dairesi, ANTONIO BERNARDO VE ŠIBENIK'İN SAVUNMASI ÖNCESİ

Kanarya Savaşı'nın ikinci aşamasında (1649 - 1669), Šibenik şehrinin savunucuları provveditore generale Antonio Bernardo (1656 - 1660) emriyle güçlendi. Bu, Bernardo’nun, Vejeteryan Dalmaçya ve Arnavutluk’u savunmaya yönelik geniş planının sadece bir parçasıydı. Biri ana şehir kapısını (Porta terraferma) koruyan, şehir surunun doğu kesiminde iki büyük burç bulunmuştur. St. Michael Kalesi çevresinde birkaç topçu görevi yapıldı ve Šibenik'in yukarısındaki St. John Kalesi'nde ciddi çalışmalar yapıldı. Dahası, yakındaki tepedeki Ridotto del Baron, gerçek bir kale - forte del Baron olacak şekilde güçlendirildi. Yeni araştırmalar, Bernardo'nun çalışmalarının tam olarak nasıl yapıldığını ve bu çabaların arkasındaki kilit askeri ve mühendislik figürlerinin kimler olduğunu bize gösterecek.


Güneş Ysyksel

Tarih ve Edebiyat Fakültesi
Ma ida thelis na su ğo,oste va zis çe nase
Se hrisoprasina dendra,na thetis na kimase.

Sana ne dememi istersin,yaşayıp var olman için
Altın yeşili ağaçların altında,yatıp uyuman için

Kullanıcı avatarı
eyuphuseyin
Site Admin
Mesajlar: 6926
Kayıt: 05 Haz 2019, 22:41
Konum: İstanbul
Teşekkür etti: 1098 kez
Teşekkür edildi: 27 kez
İletişim:

Re: ULUSLARARASI BİLİMSEL KONFERANS DALMATIA VE KANDIA SAVAŞI,SAVAŞIN SONU 350 YILIN ANLAYIŞI (1669-2019) SPLİT

Mesaj gönderen eyuphuseyin » 03 Eki 2019, 17:48

Istanbul Medeniyet University

THE STATUS OF SALT-HOUSE (TUZHANE) IN GABELA

AND THE WAR OF CANDIA


Salt mattered in the Early Modernity and its production as well as its trade was a top priority. As for many other institutions in the Balkans, in order to regulate its production and trade, Ottoman administration adapted a pre -existing system, introduced by the Hungarian kings. One of the major trading posts of salt was the Ottoman town of Gabela – not surprisingly – a little further inland from the mouth of the Neretva. There, from the fifteenth century on, the merchants of Ragusa had a storehouse which was apparently rented from an Ottoman waqf and an exclusive right the sale of salt produced in their own salt pans or imported from Puglia.

However, before the end of the Candian War (1645- 1669), in 1666, Venetian authorities in Dalmatia got into contact with the Ottoman administrators in Bosnia so as to overthrow the Ragusan merchants from Gabela. A set of Ottoman documents from the Archivio di Stato of Venise (Bailo Costantinapoli, 373-II) as well as some dispersed acts from the same archive cast light on the conflict between Ragusean and Venetian interest groups for the rental of this important store and trade house. The procedure of trial in the Ottoman kadı’s court which was to decide upon its fate, the different sorts of evidence (fetva, hüccet and mürasele), presented by parties involved and their evaluation by the Ottoman authorities give an unique understanding of not only the juridical strategies and diplomacy of the main actors but also, more gene­ rally, the subtleties of the salt trade in the second half of the 17th century in Dalmatia.


24


TRANSLATE ÇEVİRİ:

Istanbul Medeniyet Üniversitesi

GABELA'DA TUZ EVİ (TUZHANE) DURUMU

VE CANDIA SAVAŞI


Erken Modernlikte önemli olan tuz, üretimi ve ticareti ile birlikte önceliği de vardı. Balkanlardaki diğer pek çok kurumda olduğu gibi, üretimini ve ticaretini düzenlemek için, Osmanlı yönetimi, Macar kralları tarafından tanıtılan önceden var olan bir sistemi uyarladı. Tuz ticaretinin ana direklerinden biri, Osmanlı kenti Gabela idi - şaşırtıcı bir şekilde - Neretva'nın ağzından biraz içeride. Orada, on beşinci yüzyıldan itibaren, Ragusa'nın tüccarları, açıkça bir Osmanlı vakfından kiralanan bir depoya ve kendi tuz tavalarında üretilen ya da Puglia'dan ithal edilen tuzların satışına mahsus bir hak vardı.

Ancak, Kanarya Savaşı'nın sona ermesinden önce (1645-1669), 1666'da Dalmaçya'daki Venedikli yetkililer, Raguslu tüccarları Gabela'dan devirmek için Bosna'daki Osmanlı yöneticileriyle temasa geçti. Archivio di Vento Stato'dan (Bailo Costantinapoli, 373-II) bir dizi Osmanlı belgesi ve aynı dağınık hareketler, bu önemli mağazanın ve ticaretin kiralanması için Ragus ve Venedikli çıkar grupları arasındaki çatışmaya ışık tuttu. ev. Kaderine karar verecek olan Osmanlı kadı mahkemesinde yargılama usulü, katılan taraflarca sunulan farklı delil türleri (fetva, hüccet ve mürasele) ve Osmanlı makamları tarafından değerlendirilmeleri, ana aktörlerin sadece hukuki stratejileri ve diplomasileriyle değil, aynı zamanda Dalmaçya'daki 17. yüzyılın ikinci yarısında tuz ticaretinin inceliklerini inceleyen eşsiz bir anlayış sunmaktadır.
 

24
Ma ida thelis na su ğo,oste va zis çe nase
Se hrisoprasina dendra,na thetis na kimase.

Sana ne dememi istersin,yaşayıp var olman için
Altın yeşili ağaçların altında,yatıp uyuman için

Kullanıcı avatarı
eyuphuseyin
Site Admin
Mesajlar: 6926
Kayıt: 05 Haz 2019, 22:41
Konum: İstanbul
Teşekkür etti: 1098 kez
Teşekkür edildi: 27 kez
İletişim:

Re: ULUSLARARASI BİLİMSEL KONFERANS DALMATIA VE KANDIA SAVAŞI,SAVAŞIN SONU 350 YILIN ANLAYIŞI (1669-2019) SPLİT

Mesaj gönderen eyuphuseyin » 03 Eki 2019, 17:53

Aleksandar Jakovljević—Neven Isailović

The Institute of History, Belgrade

OTTOMAN-VENETIAN FRONTIER IN THE HINTERLAND OF ŠIBENIK

1522–1671


The Ottomans had a very specific notion of frontier, deeply embedded in Otto-man state’s mind since the very beginnings. Yet, during the 16th century the processes of centralisation of the vast territories under the undisputed control of the Ottoman sultans gave impetus not only to various institutional developments but also to the emergence of clearly demarcated frontier lines in the western parts of the Empire which were quite contrary to the idea of ever-expanding empire. After several deca­ des of conflict, Venice and count Ivaniš Nelipčić reached a demarcation agreement in 1434. Turkish incursions which started in 1415 gradually intensified and the war of 1499–1503 brought on vast devastations to the region. Since the 15th century, all Venetian possessions in Dalmatia were nominally protected by special documents (‘ahd-nāme), periodically renewed by the sultans. Ottoman conflict with the Realm of St. Stephen in the first decades of the 16th century did not formally concern the Vene-tians, protected by the ‘ahd-nāme of 1521. However, during the conquest of Croatian strongholds in Dalmatian hinterland, there was a distortion of customs in treatment of the landed estates of the communes under the Venetian rule. Consequently, the issue of redefining the borderlines with the Ottoman territory was opened. Decades of incursions and warfare made the districts of Šibenik and Trogir uninhabited bor-derland, organized by the Turks as the emerging nahiye Petrova gora. After the Battle of Mohács (1526), the Ottomans considered that, by right of conquest, they owned all the lands of the Realm of St. Stephen and the frontier sanjak -beys determined their domain on the basis of direct control of the land and, above all, people. Since at least 1522 Venice began its decades- long struggle for a consistent demarcation with the Ottoman Empire in Dalmatia. This task was particularly complex in the districts of Šibenik and Trogir, in which the Ottoman local administration began to emerge and, more importantly, in which the vlachs who came from the Ottoman territory began settling. The first conflicts involved certain lands and mills by the Krka River, but they soon became more frequent and were mostly connected to the activities of Turkish auxiliary troops and vlachs accused of robbery, land seizure, livestock theft, the abduction of people for slave trade etc. In the Ottoman western marches, jurisdictions were at first divided between sanjak-beys of Herzegovina and Bosnia. From ca. 1527/28 the settlement of the border issues and communication with both the sultan and Venice, was primarily the task of the sanjak-bey of Bosnia, and from the 1540s of the sanjak -bey of Klis and the kadi of Skradin, subordinated to the beglerbey of Bosnia since 1580. In the times of peace, following ‘ahd-nāme and broader political interests, the sultan guaranteed protection of the Venetian territories, often favouring diplomacy over the expansionism of his marcher com-manders and requiring demarcation requested by Venice. Already in its initial phase (1522–1533), the process of demarcation implied the readiness of the Ottomans to (at least nominally) respect the earlier written contracts, such as the aforementioned agreement of Šibenik and Nelipčić from 1434. This approach was an important and advanced tool in the hands of Venice for regulating territorial issues. In addition to the principle issue of the borderline, displacement of the vlachs from the hinterland of Šibenik also remained an important issue throughout 16th century and even later. Those vlachs (morlacs), however, did not move, but regulated their relations with landlords from Šibenik by leasing the land they lived on. Yet, the War of the Holy League (1537–1540) seems to have led to the new destabilization of Petrova gora as the Ottomans and their subjects held 33 villages belonging to Šibenik. The list of those villages appeared in 1540 during peace negotiations and in 1553 the sultan ordered this matter to be resolved. Nevertheless, documents from 1567 and 1569 still mentioned 33 disputed villages in Petrova gora. Successful Ottoman warfare in Dalmatia (1570–1573) and the registers created after new conquests clearly testify that a large part of Petrova gora was de facto in Ottoman hands. The negotiations of 1576 established a definite border between the Venetian district of Šibenik and the Turkish territory, which was considered as the official borderline until the end of the 17th century. Incidents still happened, but mainly in the form of periodic skirmishes near the border, caused mainly by the uskoks, officially acting under the command of the Habsburgs. The War of Candia undid the borderline from 1576 in the hinterland of Šibenik, but only temporarily. Vlach rebels against the Turkish authorities, after a briefly successful rebellion and ultimate defeat, found shelter and protection in the city and district of Šibenik. The war ended without significant changes of the border, which was formally determined by the agreement in 1671. Crucial changes occurred only after the beginning of the Morean War (1683).





TRANSLATE ÇEVİRİ:

Aleksandar Jakovljević - Neven Isailović

Belgrad Tarih Enstitüsü

ŠIBENIK'İN HİNTRE'NDE OSMANLI-VENETYEN ÖNCÜ

1522-1671


Osmanlılar, başlangıçtan beri, Osmanlı devletinin aklına derinlemesine gömülmüş çok özel bir sınır kavramına sahipti. Oysa, 16. yüzyıl boyunca Osmanlı topraklarının tartışmasız kontrolü altında geniş bölgelerin merkezileşmesi, yalnızca çeşitli kurumsal gelişmelere değil, aynı zamanda İmparatorluğun batı kesimlerinde açıkça ayrılmış sınır çizgilerinin ortaya çıkmasına da ivme kazandırdı. Sürekli genişleyen imparatorluk fikrine aykırı. Birkaç on yıllık ihtilaftan sonra, Venedik ve Kont Ivanisç Nelipčić, 1434'te bir sınır anlaşmasına vardı. 1415'te başlayan Türk saldırıları yavaş yavaş yoğunlaştı ve 1499-1503 savaşı bölgeye büyük yıkımlar getirdi. 15. yüzyıldan beri, Dalmaçya'daki tüm Venedik malları, sultanlar tarafından periyodik olarak yenilenen özel belgelerle (-ahd-nāme) nominal olarak korunuyordu. 16. Yüzyılın ilk onyıllarında Aziz Stephen Krallığı ile Osmanlı çatışması resmen 1521 ahd-nāme tarafından korunan Venedikliler'i ilgilendirmedi. Ancak, Dalmaçyalı iç bölgelerinde Hırvat kalelerinin fethi sırasında Venedik yönetimi altındaki cemaatlerin topraklarının arıtılmasında gümrüklerin çarpıtılması. Sonuç olarak, sınır bölgelerinin Osmanlı toprakları ile yeniden tanımlanması konusu açılmıştır. Onlarca yıl süren saldırı ve savaş, Türklerin ortaya çıkmakta olan nahiye Petrova gorası olarak düzenlediği, Šibenik ve Trogir bölgelerini ıssız hale getirdi. Mohçalar Savaşı'ndan sonra (1526), ​​Osmanlılar, fetih yoluyla, Aziz Stephen Diyarının tüm topraklarına sahip olduklarını ve sınır sancaklarının sınırlarını, topraklarını doğrudan kontrol altına alarak belirlediklerini ve her şeyden önce, insanlar. En az 1522'den beri Venedik, Osmanlı Devleti ile Dalmaçya'da tutarlı bir sapma için yıllarca süren mücadelesine başladı. Bu görev, özellikle Osmanlı yerel yönetiminin ortaya çıkmaya başladığı ve daha da önemlisi, Osmanlı topraklarından gelen bataklıkların yerleşmeye başladığı Şibenik ve Trogir ilçelerinde karmaşıktı. İlk ihtilaflar Krka Nehri'ndeki bazı toprakları ve değirmenleri kapsıyordu, ancak bunlar yakında daha da sıklaştı ve çoğunlukla soygun, toprak ele geçirme, hayvancılık hırsızlığı, köle ticareti için insan kaçırma suçlamasıyla suçlanan Türk yardımcı birlikleri ve balçıklarının faaliyetlerine bağlandılar. Osmanlı batısında yürüyüşler, yargı bölgeleri ilk başta Herzegovina sancak beyleri ve Bosna arasında bölündü. Ca. 1527/28 sınır meselelerinin çözülmesi ve hem sultan hem de Venedik'le iletişim, öncelikle Bosna'nın sancak beyinin ve 1564'lerin Klis sancaklarının ve Skradin kaidesinin, 1580’den beri Bosna’nın dilencisi. Barış döneminde, 'ahd-nāme ve daha geniş siyasi çıkarları izleyen sultan, Venedik topraklarının korunmasını garanti altına aldı, genellikle yürüyüşçülerinin genişlemesine karşı diplomasi ve Venedik’in talep ettiği sınırlamaları talep etti. Zaten başlangıç ​​aşamasında (1522-1533), sınırlanma süreci, Osmanlıların, daha önce sözde Şibenik ve Nelipčić’in 1434’den önce sözkonusu anlaşması gibi daha önce yazılı sözleşmelere (en azından nominal olarak) saygı duymaya hazır olduğunu ima etti. ve bölgesel sorunları düzenlemek için Venedik'in elinde gelişmiş bir araç. Sınır çizgisinin ana konusuna ek olarak, vladların Šibenik'in iç kesimlerinden yer değiştirmesi de 16. yüzyıl boyunca ve daha sonra önemli bir sorun olarak kaldı. Ancak, bu laleler (morlaklar) hareket etmediler, ancak yaşadıkları araziyi kiralayarak Šibenik'ten toprak sahipleri ile ilişkilerini düzenlediler. Oysa Kutsal Birlik Savaşı (1537-1540), Osmanlılar ve deneklerinin Şibenik'e ait 33 köyü olarak Petrova döneminin yeni istikrarsızlaştırılmasına yol açtığı görülmektedir. Bu köylerin listesi barış görüşmeleri sırasında 1540'ta ortaya çıktı ve 1553'te sultan bu konunun çözülmesini emretti. Bununla birlikte, 1567 ve 1569'dan gelen belgeler Petrova Gora'da halen tartışmalı 33 köyden bahsetti. Dalmaçya'daki başarılı Osmanlı savaşı (1570-1573) ve yeni fetihlerden sonra yaratılan kayıtlar Petrova döneminin büyük bir kısmının Osmanlı ellerinde fiili olduğunu açıkça göstermektedir. 1576 müzakereleri, 17. yüzyıl sonlarına kadar resmi sınır çizgisi olarak kabul edilen Şibenik Venedik bölgesi ile Türkiye toprakları arasında kesin bir sınır oluşturdu. Olaylar hala yaşandı, ancak çoğunlukla resmen Habsburg'ların emri altında hareket eden, esas olarak uskoksların neden olduğu sınırın yakınında periyodik çatışmalar şeklinde. Candia Savaşı, sınır çizgisini 1576’dan itibaren Šibenik’in iç kesimlerinde açtı, ancak geçici olarak. Vlach, kısa bir süre başarılı bir isyan ve nihai yenilgiden sonra Türk makamlarına isyan ediyor, Šibenik kentinde ve ilçesinde barınma ve koruma buldu. Savaş, 1671'deki anlaşma ile resmen belirlenen sınırda önemli değişiklikler olmadan sona erdi. Önemli değişiklikler, yalnızca Morean Savaşı'nın (1683) başlamasından sonra gerçekleşti.


Ma ida thelis na su ğo,oste va zis çe nase
Se hrisoprasina dendra,na thetis na kimase.

Sana ne dememi istersin,yaşayıp var olman için
Altın yeşili ağaçların altında,yatıp uyuman için

Kullanıcı avatarı
eyuphuseyin
Site Admin
Mesajlar: 6926
Kayıt: 05 Haz 2019, 22:41
Konum: İstanbul
Teşekkür etti: 1098 kez
Teşekkür edildi: 27 kez
İletişim:

Re: ULUSLARARASI BİLİMSEL KONFERANS DALMATIA VE KANDIA SAVAŞI,SAVAŞIN SONU 350 YILIN ANLAYIŞI (1669-2019) SPLİT

Mesaj gönderen eyuphuseyin » 03 Eki 2019, 17:59

Duje Jerković

University of Zagreb

MASTERING NATURE AND MAKING CADASTER OF DEFTER LANDS:

SURVEYING AQUISTO NUOVO

Current historiography knowledge about Aquisto Nuovo of Venetian Republic after the Candian war were based on the study of sources from State archives in Zadar, the so called Calergi’s cadastre. That Cadastral map and land registry surveyed the fortress of Klis and near villages of Stobreč, Solin, Kamen and Vranjic that in fact constituted Aquisto Nuovo in central Dalmatia. During previous period the Ottoman government kept narrative tax registers, defters which allow us insight in conditions of that area. The study of defters is one of key foundation points of historiographic research about the Sanjak of Klis and Sanjak of Herzegovina. Calergi’s cadastre rep-resented the final act of property change in the period of peace establishment between Ottoman and Venetian government. The question of technical aspects of making the cadastre on the ground has not yet been problematized. Therefor it is pointed here to the geodetic map of the cadastre of Aquisto Nuovo, up to now unknown to re-searchers, that was found in the Archivio di Stato di Venezia. Author defines the legal frame and the key dates of cadastre making and the development of geodetic map and cadastral map, and then offers arguments that the geodetic map comes from the year 1672 at the latest. Calergi’s cadastre was kept in two copies in Zadar and Split, and as we have no indications that there was an extra copy in Venice the author points that the geodetic map served as the source for the later cartography; especially for the cartographic images in the books of fra Vicenzo Coronelli and Daniele Farlati. Finally, with special interest in local history, author compares the representation of settlements and on geodetic map and cadastral map.


TRANSLATE ÇEVİRİ:

Zagreb Üniversitesi

DOĞA MASTERING VE DEFTER ARKALARININ HAZIRLANMASI:

ÖLÇME AQUISTO NUOVO


Kanarya savaşından sonra Venedik Cumhuriyeti'nden Aquisto Nuovo hakkındaki güncel tarih bilgisi, Calergi’nin kadastrosu olarak adlandırılan Zadar’daki Devlet arşivlerinden alınan kaynakların çalışmasına dayanıyordu. Bu Kadastro haritası ve tapu sicilinde Klis kalesi ile Stomač, Solin, Kamen ve Vranjic köylerinin yakınında, aslında Dalmaçya'nın merkezinde Aquisto Nuovo'yu araştırdı. Osmanlı hükümeti, önceki dönemlerde, o alanın şartlarını anlamamıza izin veren defterleri katarak deftere kaydetti. Defters çalışması, Klis Sanjak'ı ve Herzegovina Sanjak'ı hakkındaki tarihsel araştırmaların temel dayanak noktalarından biridir. Calergi’nin kadastrosu, Osmanlı ve Venedik hükümeti arasındaki barış teşkilatı döneminde nihai mülkiyet değişikliği yasasını tövbe etti. Kadastrayı zeminde yapmanın teknik yönleri sorunu henüz bir sorunsallaştırılmamıştır. Bu nedenle burada, Archivio di Stato di Venezia'da bulunan, yeniden arama yapanlara kadar bilinmeyen Aquisto Nuovo'nun kadastrosunun jeodezik haritasına işaret ediliyor. Yazar, yasal çerçeveyi ve kadastro yapımının kilit tarihlerini ve jeodezik haritanın ve kadastro haritasının gelişimini tanımlar ve daha sonra jeodezik haritanın en geç 1672 yılından geldiğine dair argümanlar sunar. Calergi’nin kadastrosu Zadar ve Split’te iki nüsha halinde tutuldu ve Venedik’te fazladan bir kopya olduğuna dair hiçbir kanıt bulunmadığı için yazar, jeodezik haritanın daha sonraki haritacılığın kaynağı olduğunu; özellikle fransız Vicenzo Coronelli ve Daniele Farlati'nin kitaplarındaki kartografik görüntüler için. Son olarak, yerel tarihe özel ilgi gösteren yazar, yerleşim bölgelerinin ve jeodezik harita ve kadastro haritalarının temsilini karşılaştırır.
Ma ida thelis na su ğo,oste va zis çe nase
Se hrisoprasina dendra,na thetis na kimase.

Sana ne dememi istersin,yaşayıp var olman için
Altın yeşili ağaçların altında,yatıp uyuman için

Kullanıcı avatarı
eyuphuseyin
Site Admin
Mesajlar: 6926
Kayıt: 05 Haz 2019, 22:41
Konum: İstanbul
Teşekkür etti: 1098 kez
Teşekkür edildi: 27 kez
İletişim:

Re: ULUSLARARASI BİLİMSEL KONFERANS DALMATIA VE KANDIA SAVAŞI,SAVAŞIN SONU 350 YILIN ANLAYIŞI (1669-2019) SPLİT

Mesaj gönderen eyuphuseyin » 03 Eki 2019, 18:03

Kristijan Juran

Department of History, University of Zadar

NORTHERN DALMATIAN ISLANDS IN THE CONTEXT OF MORLACH

MIGRATIONS DURING THE WAR OF CANDIA


It is noted that many settlements on Northern Dalmatian islands were inhabited by refugees and exiles from the nearby and remote continental hinterland during the era of Venetian- Ottoman wars. The scientific and professional literature also brings the opinion that during the 16th and 17th centuries, especially during the Candian War and the Morean War, the islands became permanent destination for migrants from the continent, primarily Morlachs, who until then had been subjects of the Ottoman Empire. The presentation will try to answer the question of whether such opinions, as well as their historiographic equivalents, hold grounds in the archival sources.


TRANSLATE ÇEVİRİ:

Kristijan Juran

Zadar Üniversitesi Tarih Bölümü

MORLACH İÇERİĞİNDE KUZEY DALMATİSTAN ADALARI

CANDIA'NIN SAVAŞINDAKİ GÖÇ

Kuzey Dalmaçya adalarındaki pek çok yerleşim yerinin, Venedik-Osmanlı savaşları döneminde mülteciler ve sürgünlerin yakındaki ve uzak kıta iç bölgelerinde yaşadığı belirtilmektedir. Bilimsel ve profesyonel literatür, 16. ve 17. yüzyıllarda, özellikle de Kanarya Savaşı ve Morean Savaşı sırasında, adaların kıtadan göçmenler için kalıcı bir hedef haline geldiği, o zamana kadar Osmanlı'nın konusu olan Morlach'lar İmparatorluğu. Sunum, bu tür görüşlerin, tarihî eşdeğerlerinin yanı sıra arşiv kaynaklarında da temelleri olup olmadığı sorusunu cevaplamaya çalışacaktır.
Ma ida thelis na su ğo,oste va zis çe nase
Se hrisoprasina dendra,na thetis na kimase.

Sana ne dememi istersin,yaşayıp var olman için
Altın yeşili ağaçların altında,yatıp uyuman için

Kullanıcı avatarı
eyuphuseyin
Site Admin
Mesajlar: 6926
Kayıt: 05 Haz 2019, 22:41
Konum: İstanbul
Teşekkür etti: 1098 kez
Teşekkür edildi: 27 kez
İletişim:

Re: ULUSLARARASI BİLİMSEL KONFERANS DALMATIA VE KANDIA SAVAŞI,SAVAŞIN SONU 350 YILIN ANLAYIŞI (1669-2019) SPLİT

Mesaj gönderen eyuphuseyin » 03 Eki 2019, 18:06

Özgür Kolçak

Department of History, Faculty of Letters, University of Istanbul

CAPTIVES, YET STILL SOLDIERS:

VENETIANS IN THE SEVEN TOWERS THROUGH THE EYES OF THE HABSBURG PRISONERS


In 1655 a group Venetian patricians was delivered to the Seven Towers in Con-stantinople after they been taken captive by the Ottomans in Crete. Nearly ten years later they met with a number of Austrian and Hungarian prisoners who similarly fell in the hands of the Ottomans in a small military engagement that took place at Párkány (in Royal Hungary) in 1663. The Venetian community in the Seven Towers, particularly Marco Antonio Delfino and Sebastiano Molin, supported the newcomers and offered bread and wine in times of need. This state of affairs, however, did not last long and the Venetian and Habsburg war prisoners began to nurture hostile feelings towards one another. Leonhardt Rüblandt, the German officer who controlled the cor-respondence of the Habsburg war prisoners in the Seven Towers produced a number of letters depicting the worsening relationship with the Venetian aristocrats. In 1667, the tension between the two groups was so high that the Venetian and Habsburg prisoners literally engaged in a bloody fight with stones, clubs, and iron chains. Hauptmann Rüblandt also filed intelligence reports on Venetian captives which he transmitted to the imperial resident by the Porte. This paper attempts at a narrative construction of the relations between the Venetian and Habsburg war prisoners in the Seven Towers resting mainly upon the letters sent by the imprisoned Habsburg captives. This effort will hopefully contribute to a better understanding of how war and diplomacy affected the everyday lives of the prisoners in the Seven Towers in the second half of the 17th century who still regarded themselves as soldiers.


TRANSLATE ÇEVİRİ:

Özgür Kolçak

Tarih Bölümü, Edebiyat Fakültesi, İstanbul Üniversitesi

CAPTIVES, YET STILL SOLDIERS:

YEDİ'NDEKİ VENETİANLAR HABSBURG ÖDÜLLERİNİN GÖZLERİNE GÖRE KULELERİ


1655'te, bir grup Venedikli Patris, Konstantinopolis'teki Yedi Kuleye, Girit'teki Osmanlılar tarafından esir alındıktan sonra teslim edildi. Neredeyse on yıl sonra, 1663'te Párkány'de (Kraliyet Macaristan'da) gerçekleşen küçük bir askeri görüşte Osmanlıların ellerine düşen bir grup Avusturya ve Macar mahk withmla bir araya geldiler. Özellikle yedi kuledeki Venedik topluluğu Marco Antonio Delfino ve Sebastiano Molin, yeni gelenlere destek verdi ve ihtiyaç anında ekmek ve şarap teklif etti. Ancak bu durum uzun sürmedi ve Venedik ve Habsburg savaş esirleri birbirlerine karşı düşmanca duygular beslemeye başladılar. Habsburg savaş esirlerinin Yedi Kulelerdeki uyuşmazlığını kontrol eden Alman subay Leonhardt Rüblandt, Venedik aristokratları ile kötüleşen ilişkisini gösteren çok sayıda mektup üretti. 1667'de, iki grup arasındaki gerilim o kadar yüksekti ki, Venedik ve Habsburg mahkumları tam anlamıyla taşlarla, kulüplerle ve demir zincirlerle kanlı bir mücadeleye giriştiler. Hauptmann Rüblandt, Porte tarafından imparatorluk sakinine ilettiği Venedikli tutsaklarla ilgili istihbarat raporları da yayınladı. Bu makale, Venedik’le Habsburg’daki savaş esirleri arasındaki ilişkilerin bir anlatım inşasını amaçlamaktadır.Yedi Kule, çoğunlukla tutuklu Habsburg esirlerinin gönderdiği mektuplara dayanıyor. Bu çaba, savaşın ve diplomasinin, 17. Yüzyılın ikinci yarısında kendilerini hala asker olarak gören Yedi Kuleler'deki mahpusların günlük yaşamlarını nasıl etkilediğinin daha iyi anlaşılmasına katkıda bulunacaktır.
Ma ida thelis na su ğo,oste va zis çe nase
Se hrisoprasina dendra,na thetis na kimase.

Sana ne dememi istersin,yaşayıp var olman için
Altın yeşili ağaçların altında,yatıp uyuman için

Cevapla

Kimler çevrimiçi

Bu forumu görüntüleyen kullanıcılar: Hiç bir kayıtlı kullanıcı yok ve 5 misafir